در ضلع شرقی ميدان نقش جهان و روبروی کاخ عالی قاپو، مسجدی واقع شده که در دوران صفويه آن را مسجد صدر و فتح الله نيز می ناميدند.طرح اين مسجد در زمانی که نقشه چهارباغ و باغ هزارجريب به مرحله اجراء درآمد ريخته شد و در دورانی که معماری صفويه به شکوفايی رسيده بود مورد بهره برداری قرار گرفت.آنچه مسجد شيخ لطف الله را در عداد نمونه های بارز هنر ايرانی- اسلامی قرار می دهد اندازه کوچک و هماهنگی آن با بناهای اطراف ميدان است.

 کتيبه خارجی گنبد به خط ثلث با کاشی سفيد معرق بر زمينه لاجوردی حاوی سوره های قرآن کريم است. خطوط کتيبه های داخل گنبد مسجد را عليرضا عباسی و خطاط ديگری که شهرت چندانی ندارد و نام او استاد باقر بنا است نوشته اند.

این میدان یکی از زیباترین میدان های جهان است که چهار اثر تاریخی بنام های مسجد شیخ لطف الله،مسجد امام(شاه)،سر درب بازار قیصریه و کاخ عالی قاپو را در خود جای داده است.مکان در تاریخ 8 بهمن 1313 در فهرست آثار ملی ایران ثبت و در اردیبهشت سال 1358جزء نخستین آثار ایرانی بوده که به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسیده.این میدان با ابعاد 507 در158 متر و داشتن دویست حجره دو طبقه در پیرامون خود در مرکز شهر اصفهان واقع و تاریخچه این میدان به این صورت است که بنای امروزی آن مربوط به دوره صفویه و سلطنت شاه عباس صفوی است اما میدان پیشینه ای کهن تر از صفویه را( تیموریان،آق قویونلوها و سلجوقیان) داراست که بصورت باغی گسترده بوده و ساختمان های دولتی و کاخ فرمانروایان در آن قرار داشته اند.

شهر اصفهان(صفاهان،سپاهان،جی،پارتاک.....یا نصف جهان)با وسعت 235کیلومترمربع سومین شهر برگ ایران است که طبق سرشماری مرکز آمار ایران به سال1390شمسی جمعیتی بالغ بر 1،978،168نفر را در خود ساکن کرده است.موقعیت جغرافیایی شهر به این گونه است که در فاصله 435کیلومتری تهران واقع وازغرب به سمت خمینی شهر و نجف آباد،از جنوب به کوه صفه و سپاهان شهر،از شمال به شاهین شهر و از شرق به منطقه بیابانی منتهی می شود.موقعیت منطقه ای شهر نیمه کویری و در کنار زاینده رود است و از اینرو دارای آب و هوائی معتدل و خشک می باشد.اقتصاد شهر همانند دگر جاه های استان مبتنی بر صنعت و صنایع دستی است.این شهر باستانی توریستی مرکز شهرستان اصفهان است که به دلیل قدمت و وجود بسیار زیاد بناهای تاریخی به عنوان میراث تاریخی بشریت در یونسکو به ثبت رسیده است.اگر به این شهر سفر کنید در جای جای شهر،معماری یا بنائی از دوره های ساسانیان،اعراب،عباسیان،دیلمیان،سلجوقیان،صفویه یا قاجاریه را می توانید ببینید یا حس کنید.شهر دارای بناهای مشهور و تاریخی و هنری متعددی است که میدان نقش جهان،مسجد شیخ لطف الله،مسجد امام(شاه)گذر چهارباغ عباسی،سبزه میدان،کاخ چهلستون،کاخ عالی قاپو،کاخ هشت بهشت،منارجنبان،آتشگاه اصفهان،برج کبوترخانه،کلیسای وانک،کلیسای مریم مقدس،مدرسه چهارباغ،هتل عباسی،حمام علیقلی آقا،پل چوبی،پل شهرستان،پل مارنان،سی و سه پل(الله وردیخان)پل خواجو،پل زمان خان،بازار اصفهان،بازارقیصریه،بازارصفویه،بازارسلطانی،بازارشاهی،خانه های رسولی ها،شیخ الاسلام،مشروطه،امام زاده ابوالعباس و اسحاق،دوقلو شریف،شاهزاده عبدالله،ابراهیم طوقچی،کنیسه عموشعیا،آرامگاه علامه مجلسی و علی بن سهل از بارز ترین آنها هستند.

موزه باستان شناسی

شهرستان اصفهان با مساحتی حدود107017کیلومترمربع یکی دیگر از شهرستانهای استان اصفهان است که در جنوب این استان واقع است.طبق تقسیمات کشوری شهرستان دارای 14 شهر به نام های اصفهان،خوراسگان،بهارستان،نیک آباد،نصرآباد،کوهپایه،سگزی،تودشک،محمدآباد،حسن آباد،هرند،اژیه،ورزنه،قهجاورستان و6 بخش به نامهای مرکزی،کوهپایه،جلگه،بن رود،جرقویه علیا،جرقویه سفلی و 13 دهستان به نامهای جرقویه سفلی،جرقویه وسطی،تودشک،جبل،زفره،سیستان،براآن جنوبی،براآن شمالی،جی،قهاب جنوبی،قهاب شمالی،کرارج و محمودآباد می باشد.بر اساس آمار مرکز آمار ایران در سال 1390،جمعیت منطقه بالغ بر 4،879،312 نفر بوده که رشدی معادل 10درصد را داشته.شهرستان دارای آب و هوائی معتدل است که به دلیل مجاورت با زاینده رود دارای خاکی حاصلخیز جهت کشاورزی هم می باشد.اقتصاد منطقه همانند استان مبتنی بر صنعت(ذوب آهن،مجتمع فولاد،پالایشگاه،پلی اکریل،معادن سنگ،سنگبری،ظروف چینی،سرامیک،تولید لوازم خانگی،تولید سیمان،ورق موجدار،خودروسازی،صنایع نظامی،صنایع هواپیماسازی،صنایع موادغذائی،ریسندگی،نساجی وووو) و صنایع دستی همچون قالی بافی،ابریشم بافی،قلمزنی،منبت کاری،زری بافی،خاتم کاری،ملیله دوزی،مینیاتور،سفالگری،میناکاری،فلزکاری،فیروزه کوبی،نقره سازی،کاشی سازی،قلمکاری،پولک دوزی وووو است که امروزه رونق خوبی به بخش جهانگردی داده است این شهرستان هم همانند دگر شهرستان های استان دارای بناها و مکانهای تاریخی متعددی از قبیل پل ها،بازارها،مساجد،خانه های قدیمی،کلیساها،میدانها،برجها،منارها،کاخها،حمامها،موزه ها،مدارس آتشکده ووو است که بسیار دیدنی و بی نظیر می باشند.

مسجد جامع شهرضا اصفهان

این بازار قدیمی و زیبا یکی دیگر از یادگار مانده های دوره سلجوقیان می باشد که در دل بافت قدیمی شهر قرار دارد.نوع معماری سلجوقی بنا با طاقهای وسیع و بلند و وجود حجره ها،تیمچه ها،کاروانسراها و در ابتدای ورودی بازار،مسجد جامع شهرضا با قدمتی 700ساله زیبائی با شکوهی به این مکان تاریخی داده است. درضمن،این را هم نباید فراموش کرد که در مرکز بازار چهار سوقی با گنبدی آجری وجود دارد که در نوع خود کم نظیر می باشد.

این بنای هشت ضلعی در 38 کیلومتری جنوب قمشه(شهرضا) و در مسیر کاروانسرای شیراز به اصفهان قرار دارد.کاروانسرا دارای یک آب انبار،یک حمام،یک مسجد،دالان ورودی،دو اتاق نگهبانی،اتاق کاروانسرادار،شاه نشین،یک حیاط هشت ضلعی،چهارایوان و حجرها و بار اندازهای متعدد می باشد.این بنای سنگی آجری با تزینات متنوع مربوط به دوره صویه است که در زمان حکومت شاه عباس اول ساخته شده است.