پارسيانه
سرزمین مادری
شهرستان فلاورجان
این شهرستان تاریخی با وسعت 319کیلومتر مربع با مرکزیت فلاورجان و جمعیتی بالغ بر240هزار نفر از شمال به شهرستان خمینی شهر،جنوب به شهرستان مبارکه،غرب به شهرستان نجف آباد و از شرق به شهرستان اصفهان محدود می گردد.شهر فلاورجان«لنجان سفلی»در دشتی در کنار زاینده رود قرار گرفته و دارای بیشه زارهای پهناوری می باشد.کوه گردولی در جنوب خاوری و کوه سنگالو در خاور این شهر قرار دارند. زاینده رود هم از خاور فلاورجان می گذرد که با عبور خود جلوه ای زیبا به منطقه می دهد. از نظر تقسیمات کشوری شهرستان به دو بخش پیربکران شامل دهستان های گرکن و سهروفیروزان و شهرهای پیربکران و بهارانشهر و بخش مرکزی شامل دهستان های ابریشم،گاستان و اشترخان و شهرهای فلاورجان،قهدریجان،کلیشاد و سودرجان،ایمانشهر و ابریشم تقسیم می شود.از نظر آب و هوائی هم منطقه دارای آب و هوایی معتدل است که جهت کشاورزی بسیار مناسب می باشد.از اینرو کشاورزی و دامداری یکی از راه های درامد ساکنان این منطقه می باشد بطوریکه کندم،صیفی،برنج،سبزی.... پرورش گاو،گوسفند،بز و مرغ داری بخشی از اقتصاد خانواده در منطقه محسوب می شوند.همچنین در این شهرستان هنر قالی بافی با طرح های اصفهانی،نجف آبادی و نائینی رواج بسیار دارد که آن هم در اقتصاد شهرستان دخیل می باشد.شهرستان دارای مکان های تاریخی و دیدنی منحصر به خود هم می باشد،و از اینرو سالانه گردشگران بسیاری از آن آثار دیدن می کنند.پل قدیم فلاورجان«ورگان»،مسجد جامع و پل بابا محمود،برج های کبوتر،شیرهای سنگی،مسجد بابا محمود،مسجد اشترجان،بقعه پیربکران،خانه موید زفره،استراخاتون،آرامگاه انوش که گفته می شود سومین پیامبر می باشد و امام زادگان ابولقاسم سهروفیروزان،سیدمحمد قهدریجان و زیدبن حسن از جمله آنها می باشند.